Review
Na 59. Filmskim susretima srpsku premijeru doživeo je ovaj borilački film koji potpisuje žanrovski vrlo pismen bugarski reditelj Todor Čapkanov, a scenario i produkciju agilni Aleksa Balašević. Kao proizvod gotovo potpuno deficitaran u akcijskom spektru domaće kinematografije, MEGDAN: IZMEĐU VODE I VATRE svojim narativnim jezgrom vodi nas sa osloncem kroz na prvu loptu prepoznatljive uzore iz opusa svetski propulzivnih dometa junaka koje su oličavali Silvester Stalone i Žan Klod Van Dam, ali je najbliži ultra B varijanti borilačkih filmova sa slobodnijim pristupom koje su u drugoj polovini 80-ih radili recimo Konrad Palmisano (BUSTED UP) I Demijan Li (LAST MAN STANDING).
Čapkanov, u svom filmu koji se može podičiti atraktivnim ritmom i dobro tempiranom radnjom, koja nas vodi klimaksu kroz koncentrične krugove izazova i savladavanja prepreka za svog frustriranog MMA borca Petra Babića Malog (Viktor Savić u izdanju koje superiorno donosi modernog domaćeg heroja, čistih namera i moralno nekompromitovanog), koji nosi frustraciju i grižu savesti zbog nasilne smrti svog druga, uspeva da provuče jedan simpatičan balkanski melanž jer se oko potencijala koji mladi borac pokazuje muvaju razne interesne grupe od sitnih menadžera i mutnih tipova koji valjaju neku lovu kroz sport, vlasnika banaka i korporacija, do tipova iz podzemlja krupnih zelenaških poslova i akcija.
MEGDAN: IZMEĐU VODE I VATRE ima sasvim korektan socijalno-kritički diskurs, primeren interregnumu koji ne bi remetio akcione segmente i prizore borbi koji su smešteni od Maribora do Kišinjeva i dalje. Opstanak vaterpolo kluba, u kome je Mali ponikao i trenirao još od detinjstva sa svojim drugom, imperativ je koji on kao dug oseća i prema svom drugi i prema zajednici gde bi neki klinci pobegli od ulice i dosade (u filmu BUSTED UP Konrada Palmisana po scenariju Demijana Lija, Pol Kufos se bori za opstanak teretane). Takođe, dok Mali kao izbacivač radi u novosadskom noćnom klubu da bi preživeo, upoznajemo galeriju likova mutnih poslova ali nacifranih, nabudženih, sa puno love, te šljuke koje se oko njih muvaju, trljačice navlaka separea, sve to uz muziku koja uz to ide, a to je napadno i trivijalno dno dna kao (s)ukus ološa i tranzicijskih dobitnika.
Pravi glumački esej o duhovitom, vitalnom i snalažljivom petparačkom menadžeru Zeki Zariću, koji se valja u dugovima i ponekad neočekivano, zahvaljujući fortuni, anticipaciji ili baš svom kozerskom i kvazifilozofskom svetonazorskom pristupu protura glavu iznad vode, koja mu je redovno do grla, kroz svoju ulogu načinio je Enis Bešlagić i takav doprinos je izvanredan i neočekivan u filmu ovakvog profila. Takođe, u smislu humora, gorke životne poezije sa dna, cinizma, ironije i štosa još jedan, sada već prepoznatljiv, kroki donosi Petar Božović, kao zelenaški kralj Lujo.
Odličan doprinos dao je kroz lik ozbiljnog decentnog i pomalo misterioznog trenera Baste dao je Vojin Ćetković. On je pristupom životu, poslu i sportu potpuna kontra galeriji besramnih, bahatih i trivijalnih tipova koji bi do brze love i statusa preko noći. Basta sa svojim iskustvom dođe kao melem Malom, koji je u silnim dilemama i počesto zaljuljanog samopouzdanja.
Dobre i zanimljive epizode imaju Jovana Balašević, koja je intrigantno i uverljivo donela svoju “humanitarku” i zelenašicu Sabinu, i Aleksandar Gavranić kao Dušan, Petrov prijatelj, podrška i takođe MMA takmičar, ali skromnijih ambicija i dometa. Nešto tanji i manje uverljiv je romantični junakov izlet u vezu sa biznismenkom Jovanom (Nina Seničar).
MEGDAN: IZMEĐU VODE I VATRE bi po reakcijama publike u Tvrđavi mogao biti bioskopski hit ove jeseni. Ozbiljan akcijski ali i dramski potencijal, uz setove humora koji stižu ponekad u salvama, daju filmu “meso” za sadržaj koji vas neće razočarati.