Review
Na Festu 2016. godine gost festivala bio je čuveni australijski glumac Entoni Lapalja, koji je osim u matičnoj kinematografiji imao odlične uloge i u Holivudu.
Ove godine obeležava se 20 godina od pojave jednog od najznačajnijih filmova koje je snimio. LANTANA je film koji je bar na kratko vratio veru u australijsku kinematografiju koja je u drugoj polovini 70-ih i tokom 80-ih prošlog veka bila među najuglednijim i najzanimljivijim u svetu. Iz nje su, nakon sjajnih filmova osobite atmosfere i autentičnih priča, putem slave krenuli Piter Vir, Brus Beresford, Filip Nojs, Džordž Miler, Filipe Mora, Džilijan Armstrong…
Rej Lorens, reditelj koji u filmografiji ima samo tri naslova, u malom, respektabilnom i nagrađivanom opusu, pokazao je veliki talenat za dramske i komične storije, kao i priče sa kriminalističkim zapletom (BLISS, LANTANA, JINDABYNE).
Mešavina kompleksne psihološke drame i trilera, LANTANA kroz mozaičku strukturu donosi priču o prelomnim momentima u životu više likova. Najčešće je reč o emotivnim prekretnicama koje će karakteri proživeti na manje ili više bolan i tragičan način. Ako bi tražili uzore ovom jako dobrom filmu onda bi to najpre mogli biti KRATKI REZOVI Roberta Altmana i MAGNOLIJA Pola Tomasa Andersona.
Bez obzira što će se Rej Lorens dotaći sudbina više likova, nosilac radnje je ipak policijski detektiv Leon Zat (Entoni Lapalja), koji živi u naizgled harmoničnom braku sa suprugom Sonjom (Keri Armstrong), sa kojom ima dva odrasla sina, ali ipak u jednom trenutku odlučuje da započne vezu sa Džejn (Rejčel Blejk). Nemajući racionalno objašnjenje za prevaru, policajac pod grižom savesti tone u psihičku krizu, što će se poprilično odraziti i na njegov posao. Sve to se događa baš kad sa svojom koleginicom istražuje nestanak doktora psihijatrije, Valeri Somers (Barbara Herši). Leon pokušava dublje da uđe u bračni odnos Valeri i njenog supruga Džona (Džefri Raš), koji se nakon tragičnog gubitka ćerke, sve više otuđuju jedno od drugog. Istovremeno, Leon otkriva da je njegova supruga bila pacijent doktorke Somers i preslušavajući traku sa snimljenim razgovorom u ordinaciji, otkriva bolne detalje koje je njegova žena iznela a vezani su za njihov brak. Ova saznanja pomoći će ovom Lorensovom junaku da doživi katarzu, sagleda svoje zablude i ponovo se vrati porodičnom gnezdu sa mnogo više ljubavi i poštovanja.
Ova drama sivih tonova, ali ipak optimističke završnice, građena je strpljivo i istrajno da bi se u njoj osetio talog svakodnevnog života, u kome počesto rutina i dosada ubijaju poslednje bastione emocija i poštovanja koje bi ljudi trebalo da neguju prema bliskim bićima. Lorens porodicu ipak vidi kao jedino utočište od spoljnih izazova koji počesto izgledaju kao zanimljiviji i izazovniji od stečenog, ali se najčešće ispostave kao đavolska posla i efemerni užitak.
Film LANTANA je na dodeli AFI nagrada 2001. ostvario spektakularan trijumf osvojivši čak sedam nagrada. Proglašen je najboljim filmom, dobio nagrade za režiju, adaptirani scenario, najbolje glavne (Entoni Lapalja i Keri Armstrong) i sporedne uloge (Vins Kolosimo i Rejčel Blejk).